Atiy dag 4

Wat gaat de tijd toch snel zo! Morgen alweer de laatste dag bij Anna. Omdat we vanmiddag voor de lunch zijn uitgenodigd bij buurvrouw Antoneta en we Anna niet alsmaar heen en weer willen laten rijden blijven wij vanochtend thuis. Anna moest weer vroeg naar de markt en vindt het ook wel prettig om daarna lekker even wat dingetjes te kunnen regelen. Onder andere moet ze op zoek naar zand voor de zandbak. Die is in het weekend afgemetseld en kan gevuld worden, maar het is blijkbaar nog een lastig klusje om goed zand ervoor te vinden.

Anyway, de jeugd slaapt lekker uit, dat betekent dat de wifi het veel beter doet met minder gebruikers :-) en dat Janine mooi een slag kan slaan over het logboek. Dat is nog wel een dingetje: je moet altijd afwachten of en hoe goed de wifi werkt, of er warm water uit de douche komt, of de computer voldoende stroom krijgt, of de wc niet blijft doorlopen.... Veel dingetjes die in Nederland vanzelfsprekend zijn blijken dat hier niet. Met name voor Janine een uitdaging, die kan erg chagrijnig worden van apparatuur die niet doet wat het moet doen... Maar dat gaat vanochtend dus allemaal helemaal prima: Jonathan kan warm douchen, de computer doet het meteen bij aansluiten, en de wifi is geweeeeeeeeldig! Er blijft zelfs tijd over voor klusjes: de warme wollen sokken moeten weer even fris gewassen, want vrijdag gaan we de kou weer in. La Paz en het Titicacameer liggen op 4000 meter namelijk. Speciaal daarvoor heeft Janine de warme gebreide sokken tevoorschijn gehaald voor iedereen: de breisels van oma Dekker en zelfs van oude oma Benjamins komen nu goed van pas. Naomi en Damaris hebben ze aangevuld met alpaca gebreide sokken uit Bolivia, maar eerlijk is eerlijk: die zijn minder goed gebreid en raken snel uit vorm. Tot slot haalt Janine voor Anna een doek door de keuken, want die is met vijf gebruikers wel heel vuil aan het worden en vrijdag komt pas de hulp. En die moet dan ook nog het gastenverblijf schoonmaken, dat is natuurlijk geen doen.

Uiteindelijk zitten we zo gezellig bij Antonieta en haar dochter Anna Belen, dat we de tijd vergeten en het niet meer de moeite is om nog naar het project te gaan. Om vier uur is de huiswerkbegeleiding afgelopen namelijk, en voordat we klaar zijn met de heerlijke lunch die Antonieta ons voorzet (lekkere biefstukken en lendenstuk van de BBQ) is het bijna drie uur. We houden het dus maar op een lekker rustig dagje thuis, en neuzen de Lonely Planet gids wat door in voorbereiding op La Paz en het Titicaca meer. 

Even een winstwaarschuwing voor degenen die meelezen op deze weblog: vrijdag blijven de twee laptops, die Janine mee had gekregen van de NSPOH voor project Atiy, achter bij Anna en gaan aan hun nieuwe leven beginnen. Dat betekent dat we voor het schrijven van reisverhalen naar een internetcafe moeten gaan, en laten we eerlijk zijn: dat doen we dus niet. Vanaf vrijdag tot en met woensdag vind je op deze weblog nog wel steeds onze nieuwe foto's met korte onderschriften, maar dat is het dan ook. De rest volgt na thuiskomst. Sorry!